هوشمند سازی مدارس : جایگاه شایسته نرم افزار مدرسه کجاست؟

    در ادامه مقاله قبلی پیرامون نقش نرم افزار و سخت افزار در هوشمند سازی مدارس و مقایسه این دو با هم، به این نتیجه رسیدیم که به دلایلی (از جمله وجود مافیای منفعت طلب سخت افزاری و عدم فرهنگ سازی مناسب از سوی آموزش و پرورش برای هوشمند سازی مدارس)، هوشمند سازی مدارس در کشور تنها به خرید پاره ای تجهیزات سخت افزاری محدود مانده است، حال آنکه اهمیت و نقش اصلی را در این فرایند نرم افزار بر عهده دارد و به سخت افزار تنها بایست به چشم زیرساختی نگریسته شود که زمینه را برای اجرای بهینه و کارامد نرم افزار آماده کند.

هوشمند سازی مدارس، جایگاه نرم افزار کجاست؟

    اما مشکل فرهنگی موجود در این حوزه حادتر از آن است که به سادگی و در کوتاه مدت قابل رفع و رجوع باشد. ما در کشوری زندگی میکنیم که اصلا و اصولا کمترین ارزشی برای حقوق مادی و معنوی پدیدآورندگان نرم افزار قائل نیست و برخلاف برخی ظاهرسازی های نخ نما شده، این موضوع را در عمل و به لحاظ ماهیتی از ریشه انکار می کند. به طور مثال قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرم افزارهای رایانه ای بیشتر شبیه به یک شوخی تلخ است تا حمایت جدی حتی حداقلی از پدیدآورندگان نرم افزار! در خصوص نرم افزارهای غیرایرانی که رسما سرقت و سوء استفاده از آن ها را چه به لحاظ قانونی و چه شرعی مجاز می شماریم و هزینه کردن بابت نرم افزار برایمان امری بیهوده و تعجب آور تلقی می شود! مجموعه ی این عوامل در کنار کمبود شدید تخصص و تعهد اکثر توسعه دهندگان و شرکت های نرم افزاری، موجب بوجود آمدن یک آشفته بازار واقعی در این زمینه گشته است که اگر بخواهیم منطقی به موضوع بنگریم، هیچ چشم انداز روشنی برای آن متصور نخواهیم شد.

    از طرف دیگر با توجه به توسعه ی سریع فناوری اطلاعات و بسترهای به کارگیری آن و همه گیر شدن آن در جامعه، در هر حال و علیرغم نبود سیاست های مناسب و سنگ اندازی های نهادهای دولتی و امنیتی و انحصار طلبی نظام سرمایه داری حاکم، فناوری اطلاعات جایگاه خود را هرچند در افق دور از دسترس، در سبد هزینه های ضروری و اساسی شهروندان پیدا خواهد نمود، هرچند همانطور که پیشتر اشاره شد تا آن نقطه راه درازی در پیش است. به هر حال بایست برای رسیدن به آن نقطه از امروز برنامه ریزی کرد و یک نقطه شروع مناسب می تواند جایی باشد که با قشر فرهنگی جامعه به عنوان متولیان فرهنگ و انتقال دهندگان آن به نسل های بعدی طرف هستیم، یعنی مدارس!

    به بیان ساده تر مدارس با استفاده از نرم افزارهای مناسب و با کیفیت به روش قانونی و در نظر گرفتن حقوق پدیدآورندگان آن، علاوه بر برخورداری از مزایای واقعی هوشمند سازی مدارس (یا بهتر است بگوییم هوشمند سازی واقعی مدارس و نه صرفا استفاده ابزاری از اسم هوشمند سازی مدارس برای مقاصد منفعت طلبانه شخصی)، می توانند در آموزش و القای اهمیت نرم افزار به دانش آموزان به عنوان آینده سازان کشور و تأکید بر ارزشمندی و جایگاه والای نرم افزار در امر آموزش و پرورش نقش کلیدی داشته باشند.

    به عنوان آخرین نکته ذکر این مطلب خالی از لطف نیست که حتی چنانچه مسئولان و تصمیم گیران مدارس با رویکرد اقتصادی صِرف به بحث استفاده از نرم افزار مناسب برای مدرسه نگاه کنند، این یک نقطه قوت بزرگ ولی مغفول مانده است که مدرسه در صورت هوشمندی مدیران و تصمیم گیران خود می تواند از آن علاوه بر مقاصد آموزشی و فرهنگی، برای پیشبرد اهداف اقتصادی و مالی خود نیز بیشترین بهره برداری را نماید. آنچه که مهم است اینکه کدام مدارس زودتر از بقیه به اهمیت این موضوع پی برده و در این زمینه پیش قدم خواهند شد و مسلما برندگان اصلی و بزرگ این میدان، همین مدارس پیشرو و هوشند خواهند بود.